“Aing neneda ka Gusti nu Maha Kawasa, muga-muga ati maraneh dibukakeun kana panemu elmu, lamun maneh ngadenge papatah nu hade supaya tereh ngarti, sumawona kana papatah-papatah nu geus sababaraha taun di papatahkeun supaya diimankeun wanti-wanti pisan. Paneda aing ka Gusti Alloh supaya maraneh pinaringan kabungahan jeung rejeki di dunia ieu, tepi ka poe bungsuna (ajal), sarta muga dijauhkeun tina bala jeung panaringan umur panjang, kitu deui masing runtut rukun jeung baraya maraneh, mugia ulah aya saurang oge eureun mikaheman sakabehna nu maparin ganjaran ka maraneh. Cekel papatah aing ieu, supaya ulah aya saurang oge tina antara maraneh nu boga ati bingung lamun matak manggih bahaya nu kasebut didieu, karana papatah aing ieu nyaeta buktina nu dipaparinkeun ka urang sarerea, sarta lamun aing nerangkeun ka maraneh buktina tea, nya eta saestu-estuna mah didatangkeun kunu maha kawasa. Puguh maraneh dikawasakeun pikeun bisa narima isyarat nu didatangkeun ku Gusti Alloh ka maraneh. Maraneh bisa maksa ngeureunkeun kalakuan nu goreng, karan Gusti Alloh nu kawasa nuduhkeun kana jalan nu mulus ka maraneh dipilampah di dunia ieu. Tangtu maraneh jadi conto pikeun diturutan ku sasama maraneh jeung tangtu sakabeh manusa sarukaeun kamaraneh. Sarta beh dituna maraneh ngarasa bagja teupi ka anak incu. Maraneh sarerea nu saendengna pada ngaimankeun kana maksud aing tea, aing nyerenkeun eta papatah aing nu panunugtungan sakedah polah, karana aing ngarasa geus kolot moal sabaraha deui nya umur. Kulantaran tulisan aing ieu, supaya mangke dimana urang geus papisah muga-muga maraneh jadi jalma pinter, bisa ngaji jeung nginget ngingetkeun carita ieu, dipikir beurang jeung peuting. Jeung beh dituna muga-muga maraneh bisa nurutan karuhun maraneh muga-muga bisaeun mindahkeun naon kakurangan diri mareneh muga salawasna diraksa. Lamun maraneh geus ngarasa kapapatenan dulur cara aing kapapatenan ku karuhun aing poma maraneh ulah rek poho ngahormat, nulungan jeung nurut nu wajib keur maraneh narandakeun jalan kabeneran sanajan ku jalan sejen. Eta panghormat aing nu panungtungan ka maraneh, samemehna nyawa aing dipundut kunu kagungan. Ku sabab eta nyawa aing diaherat moal era ku bangsa sasama aing, jeng aing geus ditakdirkeun ku Gusti Alloh lantaran ku pitulungna kanjeng gubernur dijadikeun purah mamatahan jeung ngajak ka maraneh sarerea. Sakitu pamenta aing ka maraneh sarerea supaya diturut.” (Pangeran Aria Soeria Atmadja)

“Aing neneda ka Gusti nu Maha Kawasa, mugi ati maraneh dibuka kana panemu elmu, lamun maneh ngadenge papatah nu hade sangkan tereh ngarti, sumawona kana papatah-papatah nu geus sababaraha taun di papatahkeun sangkan dipercaya kacida hayang- hayang. Paneda aing ka Gusti Alloh supaya maraneh pinaringan kabungahan jeung rejeki di dunya ieu, tepi ka poe bungsu (maot), oge jauh keun tina bala jeung panaringan umur panjang, urang sauyunan jeung baraya maraneh, mugia ulah aya saurang oge eureun mikaheman sakabehna nu maparin reward ka maraneh. Cek papatah aing ieu, supaya kalakuan saurang oge tina antara maraneh nu boga ati bingung lamun matak manggih bahaya nu ceuk didieu, sabab papatah aing nyaeta nya nu dipaparinkeun ka urang sarerea, sarta lamun aing nerangkeun ka maraneh evinya tea, nya eta saestuna. - estuna mah sumping ka kunu maha kawasa. Puguh maraneh di kawasakeun pikeun bisa narima tanda datang ka abdi Gusti Alloh ka maraneh. Maraneh bisa maksakeun ngalafadzkeun kagorengan, syukuran ka Gusti Alloh, bakal lancar jalan di dunya ieu. Tangtu maraneh teh conto pikeun dina kuring dirut sasama maraneh jeung tangtu sakabeh manusa sarukaeun Kamarananeh. Sarta beh dituna maraneh teh asa kaceuceub ku anak incu.Maraneh sarerea nu saendengna dina ngaimankeun kana hartina aing tea, aing nyerenkeun eta papatah aing nu panunugtungan sakedah polah, sabab kuring ngarasa kolot ku umur. Kulantaran tulisan kuring, sangkan bisa nyaho di mana anjeuna, meureun Maraneh jadi pinter, bisa maca Al-Qur’an jeung apal caritana, dipikir-pikir, beurang jeung peuting. Jeung beh dituna muga-muga maraneh bisa nurut kana parentah karuhun maraneh muga-muga bisaeun mindahkeun naon ngahalangan diri mareneh muga salawasna diraksa. Tapi Maraneh Geus Ngarasa Kapapatenan Dulur Cara Aing Kapapatenan Abdi Karuhun Aing Poma Maraneh Ulah Rek Poho Hormat Nulungan Jeung nurut nu wajib ka Maraneh Narandakeun Jalan Kabeneran sanajan leumpang sejen. Eta panghargaan aing nu panungtungan ka maraneh, samemehna hirup abdi ditagih kunu kagungan. Sieun hirup dicekel ku bangsa kaula, ditakdirkeun ku Gusti Alloh, margi bade janten gupernur, bade ngajak ka Maraneh Sarerea. Nyeri pamenta aing ka maraneh sarerea mun diturut.” (Pangeran Aria Soeria Atmadja)